İbrahim Maalouf kimdir?

İbrahim Maalouf,
Ünlü trompet ustası Nassim Maalouf'un ve pianist Nada Maalouf'un oğlu
Amin Maalof'un yiğeni,
Müzikolog ve gazeteci Rushdi Maalouf'un torunu.
Babası Nassim Maalouf'un icadı olan 4 sübaplı trompet ile harika işler çıkaran bir adam.

Nedir bu 4 sübaplı trompet? (Abi adam sanki klarnet çalıyor gibi değil mi'nin cevabı:)

Hayranı olduğumuz ünlü trompetçilerden Louis Armstrong, Miles Davis ve Chet Baker gibi isimler klasik üç subaplı trompeti kullandılar. İbrahim Maalouf'un babası tarafından icat edilen 4 sübaplı trompetteki, ekstra sübap, bizim kulağımızın alışık olduğu ve müziğimizin motiflerini oluşturan quarter tone(çeyrek ton)'ların çalınmasını sağlıyor. Klasik batı müziğinde bir tam ses eşit iki parçaya ayrılır, bir oktav tam 8 sesten ve 12 yarım sesten oluşur. Ancak arap müziğinde bir oktav 24 eşit parçaya bölünmüştür ve her bir notanın arası quarter tone(çeyrek ton) olarak adlandırılır.
Çeyrek tonların çalınmasına uygun bir enstrüman, arap makamında bir parça çalmak için herzaman yeterli değildir, duyduğumuz kusursuz melodilerde kuşkusuz İbrahim Maalouf'un eşşiz tekniğinin de büyük katkısı var.
Her müzisyenin çaldığı enstrümana olan inancı ayrıdır, ancak hepimiz biliyoruz ki insan sesini dinlerken aldığımız haz, ya da müzik yapanlar için, bir enstrüman çalmak yerine şarkı söylemenin getirdiği tatminiyet herşeyden farklı. İbrahim Maalouf, neden trompet sorusuna, insanın şarkı söylerken kullandığı kasların aynıları ile trompetin çalındığını ve insan sesi ile yapılabileceklerin hepsinin sadece trompet ile yapılabileceği cevabını veriyor bir röportajında, ki kendisi de yapıyor şimdi, söylemek gerek.

İbrahim Maalouf, arap müziği için tasarlanmış bir trompete sahip olmasına ve bu müziğin ciddi şekilde etkisinde kalmasına rağmen, çalıştığı müzisyenler ile farklı türlere kaymayı başarabilmiş bir müzisyen. Caz mı, caz-funk mı, klasik mi, elektro mu yoksa modern rock mı sorusuna kendisi de bilmiyorum cevabını veriyor.

Babadan yadigar 4 sübaplının tadına en çok vardığımız albümü kuşkusuz, Diagnostic(2011).
Diagnostic'in de en güzeli, Beirut. Savaşın izlerini hala içinde barındıran ve hala savaşa devam eden bir şehrin insanından belki de o şehir için yapılmış, yazılmış,çalınmış en güzel şey.
Bu sene Babylon'da verdiği bir konserde, bu parçanın hikayesini paylamıştı Maalouf. 18 yaşında kulağında Pink Floyd'un müziği ile Beyrut'ta yürürken savaş sonrası yıkılan binaları görmenin üzüntüsü ile bestelenmiş bu parça. Parçanın her bir saniyesinde de iliklerinize kadar o hüznü hissediyorsunuz gerçekten.

2012'de çıkardığı Wind albümünden, favori iki parçam,Suprises and Questions&Answers'ın peşpeşe çalındığı, severek dinlediğim, canlı bir performans var,hemen hemen tüm projelerinde gitarda birlikte çalıştığı François Delporte'ı da bu performansta atlamamak gerek.

https://www.youtube.com/watch?v=3nOAuBei3po

Gelelim yeni albüme. Bu sene Babylon'da Maalouf'u dinledikten sonra, yeni albüm haberi bize Paris biletlerine kadar baktırdı. Ezgi'nin "Ne var canım, cumadan gider pazar döneriz" diye aklıma girme çabaları sonuçlanmadan, 11-12 Şubat'ta Babylon'a geleceği haberini aldık da , ben de rahatladım, Ezgi de.
Geçen pazar, insanlık için küçük ama bizim için büyük bir olay oldu. Ezgi ile dolaşırken, Maalouf'un yeni albümü Illusions'ı (İstanbul'a 3 tane getirmişler, sonuncusunu da Deniz aldı 2 gün önce) arşivimize katmayı başardık.

Albümden çıkanlar,
Hiçbir zaman biryere gönderilmeyecek olan ve  evin baş köşesine çerçevelettirip asılacak olan 4 kartpostal
(En alttaki fotoğrafta yanında küçük kızı Lily var.)

Her bir şarkı için İbrahim Maalouf tarafından yazılmış küçük notların olduğu bir kitapçık.
ve son olarak Kızı Lily'e ve dünyadaki tüm çocuklara adanmış bir albüm..

 "Sihirbazlar, içimizdeki kuşkuyu ortadan kaldırmak konusunda ustalar. Hile yaptıklarını bilmemize rağmen,inanmaya devam ederiz ve hileyi görmemezlikten geliriz,çünkü performansları hoşumuza gider. Benim küçük dünyamda bu sihir, müzik ile şekilleniyor. Bu yüzden bu albümün festival tadında ve pozitif enerji ile dolu olmasını istedim."

İbrahim Maalouf'un ilüzyonundan birkaç seçmece...


Busy
İbrahim Maalouf'un parçalar ile ilgili küçük notlarını okumadan önce, itiraf etmeliyim ki, orda yazan gibi bir dünya gözlerimin önünde canlanmamıştı. Ama birini kaybetme korkusunun, açılmayan telefondan gelen ses ile ne kadar bağdaştığını anlayamamak çok zor değil. Heleki aradığınız ailenizden biri ise...
Hikayeyi okuduktan sonra, daha bir anlamlı oldu bu parça benim için. Neden bu kadar zor olmak zorunda?

"Babam, ailemize ve ülkemize ne olduğu ile ilgili sürekli endişe duyuyordu, düzenli olarak kardeşlerini arardı, çoğunlukla telefonu açtıktan sonra hoparlörü açardı, ve nadiren birisi telefonu kaldırır ve haberleri bize verirdi. Telefondaki tonu hatırlıyorum, hiç bitmeyecekmiş gibi gelirdi, hepimizin ne kadar tedirgin olduğunu hatırlıyorum. Bu tona uyumlu bir tonla ve ritim ile eşlik etmekten kendimi alamazdım, kişiselleştirmek zorundaydım,ona ölümden farklı başka bir anlam yüklemek zorundaydım, birisi açmadığında kötü haberi çağrıştırmaması için.
Bu parça, 11 yaşında yaşadığım bu olayın yansımasıdır."

Nomade Slang

Tam canlı performanslık parça, nasıl da kendinden geçirir herkesi. "İbrahim Başkan" nidaları yükselirse bu parçada yükselir :) Konseri dört gözle bekliyorum.

If you wanna be a woman

Bu parça kadınların özgürlüğünü kutluyor diyor İbrahim Maalouf, bunun sadece bir ilüzyon olmamasını dileyerek...

True Sorry

Miles Davis'i hatırlatan yumuşak bir ton, aradaki arap müziği motifleri inanılmaz, albümün finali ve de en güzel parçası...

Parça ile ilgili Maalouf yorumu ise şu şekilde,
"Kimseyi incitmeyeceği iddası ile kimse hayatını kuramaz. Bilerek ya da bilmeyerek,hayatımız her zaman birilerinin sırtına kuruluyor. Arkadaşım Lhasa de Sela'nın bir şarkısında söylediği gibi -Yakında bu dünya çok küçük olacak.
Bir keresinde son nefesini vermeye yakın yaşlı bir adamın, çevresindeki tüm insanlara gidip, yaptığı hatalar için teker teker özür dilediğini hayal etmiştim. Bu hayal ilüzyonların en güzeli.. Umarım bir gün gerçek olur."